Κιγιονάγκα Τορίι

(Kiyonaga Torii, Τόκιο 1752 – 1815). Ιάπωνας ζωγράφος και ξυλογράφος. Καταγόταν από την οικογένεια των Τορίι. Αρχικά, εργαζόταν ως βιβλιοπώλης και μετά εγκαταστάθηκε στο Γιέντο, όπου διετέλεσε μαθητής του ζωγράφου Κιγιομίτσου Τορίι. Ο Κ. μελέτησε σε βάθος τα έργα των προγενεστέρων του, από τους οποίους επηρεάστηκε στην προσπάθειά του να διαμορφώσει την αντίληψη της ζωγραφικής. Το έργο του γνώρισε πλήρη άνθηση το 1785. Οι συνθέσεις του ξεχωρίζουν για την απλότητα των εκφραστικών μέσων, για τις σπάνιες αλλά ακριβείς εκφράσεις και κινήσεις και για τις φυσικές αλλά γεμάτες χάρη στάσεις. Ο τρόπος με τον οποίο τιθάσευε τις αντιθέσεις των χρωμάτων θεωρείται απαράμιλλος. Στα τελευταία του έργα, ο Κ. υπάκουσε στις προσταγές της εποχής και επιμήκυνε τα πρόσωπα των δημιουργιών του, χωρίς όμως να φτάσει στην ακαλαίσθητη υπερβολή άλλων καλλιτεχνών. Οι γυναίκες του έχουν πρόσωπο ωοειδές και κορμό με φυσικές αναλογίες. Το 1785, μετά τον θάνατο του δασκάλου του, Κιγιομίτσου, ο Κ. ανέλαβε τη διεύθυνση της σχολής των Τορίι και εγκατέλειψε την ξυλογραφία. Από τα αναρίθμητα έργα του, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: Γιορτή στον ναό, Μητέρα που θηλάζει το παιδί της, Σκηνή του δρόμου, Αποχαιρετισμός, Νυκτερινός περίπατος, Γυναίκες στο λουτρό κ.ά. «Γυναίκες στον περίπατο», έργο του Ιάπωνα ζωγράφου και ξυλογράφου Κιγιονάγκα Τορίι.